Dag 33. Vann Pedrouzo naar Santiago de Compostela. 21 km

Redelijk geslapen, voor de laatste keer, in een slaapzaal en in een bunkbed. Had geen haast vandaag, want geen lange etappe en ik had mijn hotel in Santiago. 

Pedrouzo uit en weer het bos in. Het bospad gaat steil omhoog, de laatste stuiptrekkingen van de camino voor Santiago. Nog wat mooie landelijke uitzichten. Daarna is het gebeurd en gaat de route langs de landingsbanen van de luchthaven Lavacolla (vliegveld van Santiago). 

Ook nog klimmen naar het plaatsje Lavacolla. Dit is het plaatsje waar de pelgrims zich wasten voordat zij in Santiago aankwamen. Daarna kom je op een hoogvlakte, waar zich de zendstations van TV Galicia en TV Espana bevinden, dus de regio van Santiago. Via de Monte do Gozo, waar een groot gedenkteken staat uit 1993 , wat aan de bezoeken van de paus herinnert. Daarna zie je de stad liggen, krijg er wel kriebels van, na zo'n lange tocht......de cathedraal is nog niet te zien. Dat duurt ook nog even, maar dan kom ik toch op het plein aan.....geweldig. Helaas staat de cathedraal in de steigers, maar dat moet natuurlijk  ook gebeuren. Het is allemaal nog erg onwezenlijk, dat ik hier nu sta en loop. Ga gelijk maar naar het pelgrimskantoor om mijn Compostela op te halen. Een uur wachten, maar erg gezellig met al die blije mensen. Zag ineens weer mensen die ik weken geleden voor het laatst had gezien, dat Franse stel op slippers, ze stonden er......laatste keer zag ik ze in Burgos.....

En de snelle Koreaan, waarvan ik dacht dat hij er allang zou zijn, had vertraging gehad ivm een blessure aan zijn voet en had 2 rustdagen.

Er zitten wel 10 mensen achter de desk om de Compostela uit te schrijven. Ze doen dit aan de hand van je stempelkaart, daar moet van iedere dag een stempel in staan en van de laatste 100 km zelfs twee stempels.

Heb ook nog een certificaat van de afstand erbij.

Daarna het hotel zoeken, kaart bij het toeristen informatiepunt gehaald. Was toch nog wat gezoek, maar uiteindelijk gevonden. Morgen uitvogelen wat de kortste weg is naar het centrum. Het is trouwens  een ontzettend  levendige stad, ook omdat het een universiteitsstad is. Veel terrassen, ook in de omgeving van het hotel. Dus Peter hoop dat het mooi weer is als je komt!!!!

Er zou een feestje zijn met wat mensen om 17.00 uur in de stad, maar het was net of de vermoeidheid nu toesloeg, was helemaal leeg, moe en futloos. Daarom in de buurt van het hotel een pizza genomen en terug naar het hotel. Lekker met douche en eigen toilet :))

Morgenavond naar de mis om 19.30 uur, want ik hoorde dat dan de botamufeira (wierookvat) dan misschien geslingerd wordt en dat schijn je te moeten zien. Maar het is altijd afwachten....of het ook daadwerkelijk gebeurt.

Dit was mijn laatste verhaal. Ook voor mij goed om alles op de rij in een verslag te hebben, want het lijkt eeuwen geleden dat ik uit Saint Jean Pied de Port ben vertrokken.

Is ook 5 weken geleden, heb er 33 dagen over gedaan, heb mooie, maar ook slechte dagen gehad. Vreselijke Albergues, redelijke en mooie. De prachige Pyreneeën, het mooie Rioja, gebied, de soms erg lange, saaie Meseta, het mooie Galicie, plekken waar ik anders nooit geweest zou zijn. En natuurlijk de Cruz de Ferro!!!

Het was een groot avontuur, ook omdat ik het alleen wilde doen en dat was niet altijd gemakkelijk. Verder ben ik blij en dankbaar dat ik dit heb kunnen doen zonder blessures en andere ongemakken, dat ik het heb gered.

Ook blij dat ik geen last heb gehad van bedwants. De grote angst op de Camino. Heb een paar mensen gezien die onder de beten zaten en vreselijk veel jeuk. De (hippie) Albergue in Granon waar ik uit gevlucht ben, had, naar ik later vernam, bedbugs. In die grote Albergue in O Cebreiro stond er ook om bekend.

Verder, laat ik het hierbij. Het kan van mijn lijstje en ik heb geen plan om nog ooit een andere Camino te lopen, zoals veel anderen dat wel hebben. Het enige wat ik nu nog zou kunnen gaan lopen, is het Pieterpad :)) 

Dus lieve Peter, wees gerust en bedankt dat ik het heb kunnen doen, al was het voor jou niet gemakkelijk met mij, zo alleen, in dat verre Spanje....bedankt xxx