Van Charleroi naarSaint Jean Pied de Port

Vanmorgen vanaf vliegveld Brussel Zuid  (Charleroi) om 12 uur vertrokken naar Biarritz. Peter heeft mij gebracht, afscheid was lastig. Voor de achterblijver altijd moeilijker dan voor degene die weggaat.

Om 14.00 uur was ik op het vliegveld Biarritz en was het wachten geblazen. Ik had een mini busje geregeld via internet en die zou pas om 16.30 uur komen. Had ook wel na mijn vlucht gekund, maar dan zou het 80 euro zijn, omdat ik de enige was. Dan maar wachten,  dan kostte het mij maar 18 euro. Had wel een beetje het "waar ben ik aan begonnen gevoel",  het zg . "Camino gevoel" moet nog komen Zag wel meer mensen met rugzakken en wandelschoenen dolen op het vliegveld. Bleken later allemaal in dat busje te zitten. Twee mensen uit Toronto, 1 uit Denemarken, 1 uit Los Angeles en 2 uit de Filipijnen.  Hele nacht reizen, jetlag en dan morgen gelijk lopen!!! 

De rit naar SJPdP was prachtig, mooi zicht al op de Pyreneeën. Het plaatsje zelf is erg leuk. Eerst naar het pelgrimskantoor voor de eerste stempel en daarna even oversteken  om naar mijn slaapplek, Beilari te gaan (gelukkig gereserveerd,  want het was complet).

Een ontzettend leuk welkom met aardige mensen. De kamer waar ik slaap deel ik met 2 andere vrouwen, gelukkig nog niet in een slaapzaal. Ziet er goed en schoon uit.

Om 19.30 uur wordt er gezamenlijk gegeten, wat begon met een voorstelrondje. Waar kom je vandaan, wat ga je doen.......bv twee Londense 18-jarige meisjes die examen hebben gedaan en nu een jaar in between hebben, een Amerikaanse man die zijn vrouw verloren is,  een Canadees echtpaar, die pas met pensioen zijn en nu de Camino integreren binnen een reis naar Europa van 3 maanden. Zijn ook bij die slechts een stuk van de Camino lopen.

Het eten bestond uit linzensoep, groene en tomatensla en een gegratineerde groenteschotel. Toetje iets van yoghurt met limoen en dat alles met veel rode wijn. Het eten was om 10 uur klaar en we gingen dus ook naar bed, want om half 11 moet het stil zijn (haha).

Een vrouw uit Australië  die bij mij op de kamer sliep, was in Dubai haar rugzak kwijtgeraakt  en was daar op aan het wachten,  geen pretje.

Tot morgen, eerste wandeldag!!!