Dag 8. Van Mougas naar A Ramallosa. 21 km

Vanmorgen om 5.30 uur wakker geworden door een groep in een aangrenzende slaapzaal die opstond om te vertrekken. Geen idee wat voor groep dat was, leken mij eigenlijk niet echt wandelaars, maar ze maakten behoorlijk lawaai. Iedereen doet altijd heel erg voorzichtig met zaklantaarn (telefoon) en gefluister, maar die groep trok zich echt nergens wat van aan, roepen, lachen voluit.....why?? En waarom zo vroeg? Was nog pikkedonker ook, want nu het weer een uur later is, is het ook langer donker. Pas om half 8 werd het licht, ook omdat het bewolkt was.

Ik liep om half 8 buiten. Het is een dag geweest van veel zoeken naar pijlen en veel mislopen. Al na 5 km heb ik toch blijkbaar een afslag de gemist, die de bergen inging. Ik bleef langs de kustweg lopen en had al snel door dat dit niet de Caminoweg was, geen pijl of paaltje meer te zien. Maar teruggaan doe ik niet, dus dan maar gewoon de kust volgen via de lange kustweg. Is ook nog langer dan de route die ik gemist heb en gaat helemaal via een landtong. De eigenlijke weg die ik moest hebben, snijdt dit stuk dan af. Op een gegeven moment zag ik in de verte een hoge kale rots met een vuurtoren  en daar ging de weg omheen. Omdat het wat mistig weer was en de golven hoog opspoten, zag dit er nogal creepy uit. Leek het eind van de wereld wel. Vond het echt niet fijn om daar langs te gaan, maar kon niet anders dan gewoon maar doorlopen..om die rots heen. Kan mij voorstellen dat als het stormt, je er helemaal niet langs kunt. Horror zeg! Zag toen gelukkig al snel weer een plaatsje opdoemen en na nog een uurtje lopen kwam ik in Baiona aan, een vrij grote plaats met gelukkig een toeristenbureau, want ik moest natuurlijk de Camino terugvinden. De medewerkster legde het wel uit, maar ik heb nog behoorlijk moeten zoeken in die plaats. Uiteindelijk gevonden, maar zo slecht aangegeven steeds......waarom ze het de ene keer zo goed aangeven en de andere keer zo onduidelijk, is mij echt een raadsel. Klopt ook niet altijd, want ik wilde een weg met een pijl ingaan, maar een man, die niet kon praten, wees mij met klem de andere kant op. Ik moest die weg niet ingaan!! Klopte ook, want kwam later toch weer pijlen tegen. Mensen helpen je trouwens goed, want als je eens weer een keer staat te twijfelen, wijzen of roepen ze wel welke weg je in moet gaan. Itt Portugal wensen mensen je heel vaak een Buen Camino. Leeft meer in Spanje denk ik.

Om 13.00 uur was ik al in Ramallosa. Gelukkig liep ik zo tegen de Albergue aan, die aan de Camino ligt, een oud nonnenklooster. Er zaten meer mensen te wachten....heel gek onderweg zie je niemand en bij de Albergue zie je dezelfde mensen weer die ook in de laatste herberg waren. Het ging pas om 15.00 uur open. Hoorde van de anderen dat de route door de bergen heel mooi was......heb ik weer!!

Tot inchecktijd even overlegd met een paar vrouwen over de mogelijkheden voor morgen. Zijn weer 2 routes. Weer kiezen dus. Toch onhandig dat ik net van dit stuk geen gids heb, dus wat foto's gemaakt van hun routekaartjes en de stad Vigo. Jaja daar ga ik morgen naar toe, heb een hotel geboekt daar. Dat wordt weer zoeken.

Daar moet ik natuurlijk wel even overnachten in een stad met de achternaam van Paul en Julia :)

Wat betreft de Albergue Pazo Pias, deze is prachtig. Er zijn 50 plekken in alleen maar 1 en 2 persoons kamertjes. Geen slaapzalen!! Helemaal happy ben ik nu met mijn kamertje alleen.....met opgemaakt bed en handdoek, zelfs een eigen wastafel. Hoe luxe!! Je leert wel dingen, die eigenlijk heel normaal zijn, waarderen.

De ramen hebben tralies, dus zo kan ik mij een beetje voorstellen hoe de nonnen hier vroeger leefden in dit klooster, wel bijzonder. 

Even naar het stadje gelopen om iets te eten. Wie kwam ik daar tegen......Gertruide uit Leuven van de tweede avond. Ze had zelfs in dezelfde Alberge geslapen, maar in een andere kamer en hetzelfde hostel, waar ze ook de. verwarde vrouw had gezien.  Nu zat ze in hetzelfde klooster. Besloten om morgen samen te lopen naar Vigo.