Dag 23. Van Astorga naar Foncebadon. 25,6 km

Weer vroeg wakker en dan wachten tot het ochtend is. Om 7 uur kon het licht aan, iedereen was wakker. Ik had het 's nachts al hard horen regenen en had er een hard hoofd in voor overdag. Om 7.45 uur de deur uit. Wilde ontbijten in een bar, maar deze was nog niet open. Dan maar naar het volgende dorp, 3 km verderop.

Het begon steeds harder te regenen en na een half uur was ik al drijfnat. Natte broek, jas was doorweekt, dat wordt wat vandaag bah!!

In het dorp aangekomen, was de bar al snel gevonden. Wat een openbaring. Ontzetten veel vers eten, allemaal blijkbaar al klaargemaakt die ochtend. Heerlijke tortillas, , salades, brood met verse groenten, rijst, ongelooflijk en dat al om 9.00 uur. Door 1 vrouw die de hele boel bestierde. Ze maakte ook verse groente -en fruitsappen, wat een hele tijd duurde. Je geduld werd wel op de proef gesteld en ze was behoorlijk chaotisch.  Toch knap, om 6 uur ' s morgens open en dan alles al vers klaargemaakt. Top hoor!!

Ondertussen was het droog geworden, maar dit duurde niet zo lang helaas. Op zich was het een mooie wandeling door nu inmiddels meer bergachtig gebied en bossen, maar door de regen zie je toch minder. Je geniet er minder van, bent alleen maar met lopen bezig. Ik kwam om 13.00 uur in Rabanal del Camino aan. Vroeger was dat de laatste halteplaats voor de de vermoeiende en vanwege wolven en bandieten gevaarlijke overtocht over de Montes de Leon. Veel mensen bleven daar, ik denk mede ivm de regen, maar ik had nu eenmaal  in mijn hoofd  om naar Foncebadon te gaan 5,5 km verder. En als ik eenmaal  iets in mijn kop heb........

Afgelopen voorjaar is op deze route die ik vandaag loop, een Amerikaanse  vrouw vermist. Haar lichaam is in september gevonden en er is iemand gearresteerd. Er vonden nog wat incidenten plaats en het schijnt dat dat een en dezelfde vent was. Zij schijnt de weg zijn kwijtgeraakt en van de Camino afgeweken is. Onbegrijpelijk  want je kunt eigenlijk  niet verkeerd  lopen.  Dit hield mij vandaag wel bezig.....steeds denkend...hier heeft ze ook gelopen.  

Het laatste stuk van Rabanal del Camino naar Foncebadon was zwaar. Regen en klimmen op hele stenige paden. Normaal gesproken prachtige vergezichten, maar nu door de laaghangende bewolking meer triest en deprimerend.  Heb nog nooit zo naar een dorpje uitgekeken als vandaag. Zo blij dat ik eindelijk Foncebadon zag liggen. Het is een plaatsje met, volgens het boekje, slechts 5 inwoners, maar wel met 5 Albergues. Volgens mij veel concurrentie :). Het gebied  van vandaag is erg dun bevolkt en de kleine dorpjes die je tegenkomt deels verlaten.

Heb een kleinschalige gekozen, is wel ok. Heet La posada del druide. Kwam drijfnat aan en was allang blij dat ik een plek had. Hoop echt dat morgen de zon schijnt en volgens velen zal dat gebeuren. 

Nog gesproken met een man uit Dusseldorf, die zich er ook al zo over verbaasde dat er zoveel mensen van buiten Europa de Camino lopen. Hij loopt met zijn dochter, die in Thailand woont en hij daarom niet zoveel ziet. Zijn dochter had voorgesteld daarom de Camino samen te lopen (Sara ????)

Om 7 uur aan tafel. Zat samen met een Argentijns stel. Weer het pelgrimsmenu. Komt toch meestal op hetzelfde neer. Voorgerecht: spaghetti, gemengde sla of linzensoep, hoofdgerecht , kip, varkensvlees, vis of deze keer 2 gebakken eieren met frites en ijs, yoghurt of flan na.

Ik zit nu 45 minuten van de Cruz de Ferro af, een belangrijk punt van de Camino.

Tot morgen