Dag 26. Van Villafranca del Bierzo naar O Cebreiro. 30 km

Allereerst wil ik iedereen die reageert heel erg bedanken voor de fijne, lieve,  mooie, bemoedigende en meelevende woorden en wensen. Alleen, soms teveel eer. Voor mij is het een kwestie van....gewoon doorlopen..........en dan kom ik er wel :)

Vannacht redelijk geslapen. Ontbijt voor 2 euro stond klaar, erg goed. Muesli, koffie, toast, koffie, alles was aanwezig. Ben al om 7.15 uur vertrokken. Er waren twee mogelijkheden. Een de zg groene of harde route en een vlakke route. Omdat ik wist dat  aan het eind van deze etappe veel geklommen moest worden, had ik voor de vlakke route gekozen. Dat was langs de weg in het dal van deValcarce. Vroeger scheen dat erg gevaarlijk geweest te zijn, maar omdat er nu een snelweg is aangelegd, gaat het (vracht)verkeer daar nu langs. Het voordeel is dat je aardig wat kilometers kunt maken  zo langs de weg. Om 09.15 uur was ik al in Trabadelo en had al 11 km afgelegd. Het was trouwens ontzettend koud. Komt ook omdat de route in een dal ligt en de zon daar later komt. Na de middag veranderde dit gelukkig en konde jas uit.

Na Trabadelo volgen de plaatsjes elkaar snel op. Is wel leuk, want dat geeft wat afwisseling. Het landschap begint een beetje op Oostenrijk te lijken, weitjes, koeien met bellen, bergen....

De klim naar La Faba was zwaar, ontzettend steil. Bij iedere bocht hoop je dat het afgelopen is, maar het ging maar door. In Faba aangekomen even rusten, maar na het dorpje ging het klimmen gewoon door. De uitzichten waren trouwens schitterend. 

Ben inmiddels in de regio Galicie aangekomen, en nog 150 km naar Santiago de Compostella!!! 

En nu ook in mijn eindbestemming O Cebreiro aangekomen. Had gelezen dat er een mooie Albergue zou zijn over de brug......maar geen brug te vinden hier en  er is maar een Albergue. Had ingecheckt, betaald en daarna zie je pas waar je terechtkomt. Had gelijk al spijt, grote slaapzaal, bedden dicht op elkaar, geen wifi. Maar ja....toe maar, voor die ene nacht!!!

Na het installeren op een bed, gelukkig onder, maar even het dorp ingegaan. Bij een hotel, zag het Argentijnse stel en de Duitse man met  zijn dochter. Die hadden daar ingecheckt. Hadden ook al gehoord van die Albergue wat hen dus niks leek.  In het hotel is Wifi en daarom toch nog deze blog. 

Het dorpje op zich is een museumdorp. Het is een van de oudste pelgrimsrefugio aan de Sint-Jacobsroute. Maar wel erg kunstmatig doet het aan, allemaal gerestaureerd Het ligt wel heel mooi in de bergen.

Nog even een pelgrimsmaal naar binnen en maar weer naar bed.