Dag16. Van Boadilla del Camino naar Carrion de los Condes. 26,3 km

Redelijk geslapen, alleen weer erg vroeg wakker natuurlijk. Ik hoorde de regen en de wind en hoopte natuurlijk dat dat overdag niet het geval zou zijn.

Er was vandaag niemand die heel vroeg opstond. Ze hadden er blijkbaar niet veel zin in. Wel klonk er om 6 uur muziek en een stem dat het tijd was om op te staan. Om 6.30 uur begonnen de eersten te pakken.

Karig ontbijt voor 3 euro. 3 kleine crackertjes, cupje boter, cupje jam en koffie. Tegen de Nieuwzeelandse  zei die vent dat ze het ontbijt nog niet betaald had, terwijl ze dat de vorige dag alhad gedaan. Hij hield vol en moest ze toch dokken. Dubbel betaald voor zo'n  ontbijt, belachelijk. 

Ik ging samen met de Nieuwzeelandse  vrouwen vertrekken, omdat ik niet alleen in het donker wil lopen en het regende ook nog.......

Ze hadden een lager tempo, daarom liep ik snel weer alleen. Dat is het voordeel van alleen lopen, je hoeft nooit op iemand te wachtenen niemand hoeft op jou te wachten ;)

Een hele tijd langs het Canalde Castilla gelopen tot de stuw in Fromista. Hier koffie gedronken. Hier kwam ik zelfs twee Nederlandse mannen tegen. Zij lopen ieder jaar een week de Camino, dit was hun 3e jaar. Is ook een optie natuurlijk, maar dan moet je wel steeds die reis naar Spanje maken.

Verder was het vandaag een saaie etappe. Tot aan Carrion de los Condes steeds over een pad langs de weg, met uitgestrekte lege velden aan weerszijden. Zo nu en dan een klein dorpje. Daarbij komt nog dat het vanochtend veel regende en nog steeds die harde wind. In de middag kwam de zon gelukkig, maar wel nog steeds die harde wind. 

Tegen 14.00 uur kwam ik in Corrion de los Condes aan. Dit plaatsje is redelijk groot. Ik  was net op tijd, want ik kon nog net een plek krijgen in de Albergue Santa Maria, een klooster. Daarna werden de mensen weggestuurd en moeten ze wat anders zoeken. De Albergue wordt beheerd door de nonnen. Een ontzettend  aardige non checkte in, een duitse.

Er is hier in de Albergue zelfs een stel met een klein kind. Benieuwd  hoe ze dat doen.

Om 17.30 uur word er door hun gezongen en vanavond  wordt er in de kerk hiernaast een mis opgedragen voor de pelgrims. 

Om  17.30 uur kwamen de zusters naar de hal van de Albergue. Had er al veelover gehoord, de zingende zusters van Santa Maria, maar dat het hier was.......Heel toevallig dat ik hier terechtgekomen ben. Het was zo ontroerend, ze zongen zo zuiver. Begeleiding van gitaar en tamboerijn. Iedereen die aanwezig was zei zijn of haar naam, waar je vandaan komt en wat je motivatie is, Korea, Japan, Duits, Canadees, Hongaars, Iers, Amerika en ik dus. Er waren ook nog een paar die ook een lied zongen in hun taal. Deze meeting met pelgrims doen ze iedere dag.

Het eten vandaag bestond voor mij uit stokbrood, tonijnsalade, kaas, yoghurtje en pruimen gekocht bij de plaatselijke Spar. Is ook wel een keer goed.

Om 20.00 uur de mis in de kerk die aan het klooster vastzit. Even rennen door de stromende regen. 

De mis was in het Spaans, maar wel redelijk te volgen. Om kwart voor 9 moesten alle pelgrims naar voren komen. Schat dat het toch wel 80 waren. De priester noemde de landen op en degene die daar vandaan kwam, stak de hand op. Zelfs een vrouw uit Bolivia. Zuid-Amerikanen zijn er niet zoveel, behalve Brazilië. Maar als Nederlander was ik ook de enige.

We werden een voor een gezegend en kregen een ster. Ondertussen zongen de zusters weer. Hier krijg je toch wel weer even een motivatie opkikker van na de toch wel minder inspirerende wandelingen van de afgelopen dagen.

Toen ik de kerk uitliep zag ik een bekende uit Orisson. Zij vertelde dat er gisteren een Canadees op de Camino overleden was aan een hartinfarct.  Deze scheen gelijk met ons te zijn begonnen. Nu heb ik in het begin wel contact gehad met een Canadees stel,  die pas met pensioen was. Maar er waren natuurlijk  meer Canadezen, dus ik zal het nooit weten.......

Morgen weer een nieuwe wandeldag, buen Camino!!!