Dag 3. Van Vila Cha naar Fao. ongeveer 30 km.

Redelijk geslapen. Had beter gekund, maar ik had last van "Caminostress". Morgen moet ik namelijk kiezen welke route ik ga nemen. De Camino da Costa of de Camino Central die door het binnenland gaat, wat ook eigenlijk de oorspronkelijke Camino is. Ik kan maar niet kiezen....bij de Costa Camino zijn weinig herbergen en weinig pelgrims, ook wordt het nogal slecht aangegeven met pijlen. Ik ben er dan ongerust over of ik wel een slaapplek krijg, ook omdat het toeristenseizoen is nu. Er schijnen veel Portugezen naar het noorden van Portugal te gaan, omdat de oceaan daar veiliger is en de stranden mooier.  Daarentegen is de route dat bij de Camino Central juist wel goed aangegeven en er zijn meer slaapplekken. De twee routes komen later bij Valenca weer bijelkaar. Uiteindelijk besloot ik dan de Central te kiezen, ik had namelijk, volgens het boekje, het mooiste stuk langs de kust al gehad. Klaar. 

Om 7 uur opgestaan, half 8 gaan lopen. Het was, tot mijn grote verbazing, mistig. Maar op zich niet zo erg als je loopt. Tot Vila da Conda was het 8 km weer over de vlonders, door duingebied deze keer. Ontzettend veel hardlopers kom je daar 's ochtends tegen. De hele tijd dat ik daar liep, kreeg ik steeds een geur van thee in mijn neus. Waren toch denk ik die bloemen die daar in de duinen bloeien. In Vila da Conda werd ik de stad ingeleid. Pijlen waren er zo nu en dan te zien, maar dan ook weer een stuk helemaal niet. Zo raar, lijkt me toch niet zo moeilijk om wat gele pijlen op muurtjes te kalke. Dan moet je de routebeschrijving uit de gids halen en dat leggen ze soms wel erg ingewikkeld uit. Op een gegeven moment waren er weer Caminobordjes. Volgen natuurlijk, maar op een gegeven moment zag ik dat het toch de bordjes van de Camino Costal waren. Ik heb die andere route niet kunnen ontdekken en ik ga beslist niet terug om die te zoeken. Dus zit ik ongewild toch op de Camino Costal. Dan is dat maar zo, al maak ik mij nu weer wat ongerust of ik wel een slaapplek kan vinden.

Ik kom uiteindelijk na het stuk door de stad, weer op de boulevard. Wat een drukte daar. Al die toeristen, die anders op het strand hadden gelegen, maar nu, met dit miezerige weer, wat anders moeten doen.....dus slenteren op de boulevard. En ik loop daar dan tussen met mijn backpack :)

Op een gegeven moment weer een stuk op de vlonders, maar daar komt in Agucadoura een eind aan. Dan begint een heel lang stuk over een klinkerweg. Niet echt fijn, want de weg is smal en de auto's rijden hard. Aan weerzijden allemaal velden met groente. Daarna kwam ik in een mooi stuk met eucalyptusbomen en bamboestruiken. Erg mooi!! Het is trouwens hier ook ontzettend droog, dan denk je toch wel aan die bosbranden die hier in de binnenlanden een tijdje geleden waren, vreselijk!!!

Ik had in de gids een soort jeugdherberg gezien in het plaatsje Foa. Was vrij duur volgens het boekje, maar alla, had ook genoeg gelopen en de volgende plaats was nog weer 7 km. Met de kans natuurlijk dat die vol zou zijn.

Bij Foa had ik de herberg snel gevonden.....en er was plek. Het is best groot en met zwembad zelfs. En als pelgrim met een stempelpaspoort kostte het toch maar 11 euro ....met ontbijt. Maar dat is voor mij helaas weer veel te laat. Slaap bij een meisje uit Italie op de kamer, die haar voeten totaal kapot heeft, allemaal blaren. Volgens haar verkeerde schoenen. Ze gaat morgen met de bus, want ze heeft maar 10 dagen, dus een rustdag kan ze zich niet veroorloven. We gaan straks even eten in het dorpje.

Jeugdherberg is ook wel wat misplaatst, want er zijn hier vrouwen met kinderen en een soort Newton Dee groep met begeleiding. En volgens mij zijn de Italiaanse en ik de enige pelgrims. 

Gegeten met, Sonia weet ik inmiddels, bij een leuk restaurantje vlakbij, toast met tomaat en oregano en een salade met geitenkaas.

Ben blij dat ik een slaapplek heb en dat geeft voor morgen ook een wat relaxter gevoel :) Wel erg last van de schouders door de rugzak en de verbranding door de felle zon van gisteren.

Albergue: Jeugdherberg (met zwembad)